Vlog: Nie trzeba mieć talentu, żeby nauczyć się języka

So... What is in your opinion the most effective method? (apart from living among or talking frequently to ppl to whom this particular language is their "mother tongue")

Może i faktycznie masz rację David, że każdy język jest specyficzny i każdy ma osobne predyspozycje do nauki konkretnych języków. Myślę, że narodom słowiańskim o wiele łatwiej uczyć się języków swoich sąsiadów jak na przykład słowakowi pewnie łatwiej jest uczyć się języka polskiego który jest podobny do jego ojczystego. Z drugiej strony mi o wiele łatwiej jest uczyć się angielskiego z którym mam styczność praktycznie codziennie niż języka hindi o którym tylko słyszałem ;) Bardzo fajna inicjatywa pisanie takiego vlogu ;)

A spodziewałem się jakiś ciekawych porad na temat efektywnego sposobu uczenia się.

Świetna strona, świetna metoda, super filmiki! :)
Nie moge się doczekać kiedy dodasz do BiblioBird'a możliwość ładowania własnych tekstów, lub dodasz jakieś książki.

Pozdrawiam serdecznie i tak trzymać ;)

Ja też nie jestem Polakiem, a Ukraińcem. Nauczyłem się języka polskiego będąc 10 letnim dzieckiem w przeciągu 2 tygodni opanowałem podstawowych słów i zdań żeby w miarę jako tako rozmawiać zrozumiale, a po 2-3 miesiącach rozmawiałem już normalnie po Polsku (80% akcentu :) (z pisania i czytania kompletnie nic) w tym przypadku miałem łatwiej o wiele, wiele bo młody umysł lepiej chłonie wiedzę dla tego teraz swoich znajomych co mają młode dzieci namawiam żeby posyłali ich na prywatne (nie szkolne) zajęcia z nauki jakiegoś obcego języka.
Miałem motywację? Tak bo nie miałem wyjścia mieszkałem w prywatnym domu z lokatorami i sąsiadami którzy mieli syna o 3 lata starszego ode mnie, więc od wszystkich wokół męczyłem setkami pytań "jak to będzie po polsku? a to? tamto? a co to znaczy?..." itd. hehehe i próbowałem powtarzać poprawnie zarazem zapamiętując. Poświęciłem 100% czasu wiadomo czemu ;) Metodę miałem dość "oryginalną" no bo zmusiło mnie do tego sytuacja życiowa. Po niecałym roku wróciłem na 2 lata spowrotem na Ukrainę, i po tych dwóch latach matka znowu mnie zabrała od babci do Polski (tym razem miałem iść do szkoły podstawowej). W przeciągu kilki dni przypomniałem (odświeżyłem pamięć) języka Polskiego i musiałem w przeciągu niecałych 3 miesięcy nauczyć się dobrze pisać i czytać (czego wcześniej nie umiałem anie odrobinkę). Z pomocą znajomych polaków dałem radę i w szkole było ciężko przez pierwsze pół roku bo odstawałem w szybkości pisaniu i gramatyce. Podsumowując: nauczyłem się mówić w 2-3 miesiące + pisać 3 miesiące (+pół roku doszlifowanie gramatyki). Tak wyjątkowo szybko udało się dzięki 100% wydajności (intensywności) nauczania zwłaszcza uwzględniając młody wiek.

David, jestem naprawdę pod wrażeniem. Uważam nawet, że Twój zasób słownictwa wykracza ponad zasób przeciętnego polaka. Trzymaj kciuki za moje opanowanie języka hiszpańskiego (na razie w sferze marzeń).

Fajny blog, fajna metoda nauki.
Podobną metodą mój brat nauczył się j. angielskiego - oglądając filmy z angielskim lektorem i dodatkowo z napisami.
A tak poza tym świetnie mówisz po polsku, pozdrawiam.

Gratuluje tak świetnego opanowania naszego języka, tego, że dajesz radę w Polsce (w przeciwieństwie do wielu Polaków, wierz mi :) ) i zdobycia przebojem (nawet jeśli przypadkiem) wykopu! :).

Co do tego talentu, to myślę, że ma on wprawdzie drugorzędne znaczenie, ale jednak ma. Rozumiem natomiast dydaktyczną funkcję twojego hasła. Talent ma znaczenie, tylko wiele osób myśli, że tego talentu nie posiada. W związku z tym przekonywanie ich, że bez talentu dadzą radę, może ich skłonić do wysiłków i z czasem odkryją, że to co myśleli na temat swojego talentu nie było prawdą. Kluczem jest natomiast czas i metoda - tu pełna zgoda. Bez regularnego, minimum codziennego kontaktu z językiem - nie będzie efektów, zła metoda może te wymagania czasowe zmultiplikować.

(to była część wypowiedzi zamieszczona na wykopie, jak widzisz musiałem trochę poprawić składnie - Polish is tricky! even for natives... :). Tutaj chciałbym moją wypowiedź trochę rozwinąć)

Osobiście też mam swoją metodę nauki - w tym przypadku angielskiego. W skrócie polega ona na próbie jak najczęstszego kontaktu z językiem wspomaganej codzienną intensywną ale niezbyt długą (ok. 45min) pracą pamięciową. Najlepszy kontakt to rozmowa, ale z tym, żyjąc poza granicami kraju anglojęzycznego jest problem (wiem, że są sposoby internetowe, ale mi nie odpowiadają, uważam, że jeśli rozmowa - to tylko na żywo). Jeśli nie mamy szans na kontakt z żywym językiem poprzez rozmowę, najlepszą metodą zastępczą jest kontakt z językiem literackim. To też jest żywy język, tylko jakby zastygły w druku. A więc książki - od czasu, gdy zacząłem dawać radę, staram się każdą możliwą beletrystykę czytać w angielskim oryginale (i też zaczynałem tę przygodę od Harry Pottera!). Teraz to nawet specjalnie czytam Normana Daviesa w polskim przekładzie, żeby mi się polski z kolei nie opuścił :). Jeśli nie można mieć kontaktu z angielską książką (bo np. akurat czyta się polską albo z chwilowego braku czasu) warto przynajmniej przeglądać internet po angielsku. Tyle jeśli chodzi o kontakt - to uczy mózg struktury języka, daje opanowanie formy, szkieletu. Natomiast do tego należy sukcesywnie dodawać "mięso" czyli nowe słownictwo. Nie wszystko jesteśmy w stanie wywnioskować z kontekstu, poza tym, jeśli takiego wnioskowania jest za dużo - przeszkadza to w dobrej lekturze książki i w rezultacie - nie ma tego efektu kontaktu z żywym językiem, o który nam chodzi. Dodatkowo należy pamiętać, że języki w mniejszym lub większym stopniu (angielski w większym) oparte są o struktury idiomatyczne, których nie sposób w ogóle wywnioskować z kontekstu aktualnego, który najczęściej ma niewiele, albo zgoła nic, wspólnego z kontekstem oryginalnym, w którym idiom się rodził. I do tego "mięsa" potrzebna jest regularna, systematyczna praca pamięciowa. Dziś na szczęście nie trzeba prowadzić zapisków, notatek, zeszytów i z nich zakuwać [ciekawe czy znasz ten polski idiom :D] słówka. Dziś mamy takie narzędzia jak np. www.supermemo.net, które mocno ułatwiają sprawę (ale systematyczności za nas nie przypilnują!) i które szczerze polecam.

To tyle, życzę powodzenia w Polsce i z polskim!

Czy mi się wydaje, czy chciałeś na samym końcu powiedzieć inne słowo zamiast "kurcze"? ;] bo tak to zabrzmiało ;]
Takie pytanko mam, zdarzyło Ci się powiedzieć "o kur**"? :P chyba wiesz o co chodzi :)
Muszę się pochwalić, bo jestem bardzo szczęśliwy, wczoraj (bo już po północy) miałem egzamin na prawo jazdy w Kielcach, no i zdałem za pierwszym razem :) zero błędów na egzaminie :) a miałem wymagającego egzaminatora :) w Polsce nie jest tak łatwo dostać prawo jazdy jak w USA :P (mam 18 lat) :)
Pozdrawiam!

Jest:
"Więc to teraz jasne dlaczego niczego nie nauczyłem się"
Powinno być:
"Więc to teraz jasne dlaczego niczego się nie nauczyłem"
Źródło:
http://lpj.pl/index.php?op=35&id=9